Brak odpowiedniej wtyczki Adobe Flash Player
ŚciągnijOświadczenia.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! 17 września 1939 r. to dzień zdradzieckiego ataku Związku Sowieckiego na Polskę. Atak ten był jednoczesnym wypełnieniem postanowień tajnego protokołu dołączonego do paktu Stalin-Hitler, czyli Ribbentrop-Mołotow z sierpnia 1939 r. Tym samym złamany został pakt o nieagresji zawarty pomiędzy Polską a Związkiem Sowieckim.
Warto przy tym zaznaczyć, że Armia Czerwona wkroczyła na wschodnie tereny II Rzeczypospolitej bez wypowiedzenia wojny. Oficjalnym uzasadnieniem inwazji było oświadczenie przekazane w nocy z 16 na 17 września przez ludowego komisarza spraw zagranicznych polskiemu ambasadorowi w Moskwie Wacławowi Grzybowskiemu. Nota dyplomatyczna informowała, że w związku z upadkiem państwa polskiego rząd sowiecki był jakoby zmuszony chronić życie i mienie zamieszkujących wschodnie tereny Rzeczypospolitej Ukraińców i Białorusinów. W konsekwencji uznano bezprawnie, że przestały obowiązywać wszystkie układy zawarte z Polską, w tym traktat ryski z 1921 r.
Ten podwójny najazd Niemiec i Związku Sowieckiego doprowadził ostatecznie do IV rozbioru Polski. Jednym z głównych celów działania Sowietów było zadanie ciosu dotychczasowym elitom, co miało doprowadzić do zniszczenia dotychczasowego ładu. Jak pisał prof. Andrzej Paczkowski: Wszak terror, aby mógł być w pełni skuteczny, musiał być w dosłownym znaczeniu masowy.
W I połowie 1940 r. dokonano deportacji całych rodzin i grup społecznych; w lutym ofiarą padli polscy osadnicy, niemal cała Służba Leśna, pracownicy administracji; w kwietniu - rodziny jeńców, aresztowanych i skazanych. Najtragiczniejsze zdarzenie to mord popełniony na ponad 22 tys. polskich oficerów i policjantów, którzy zostali zamordowani w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje. Zbrodnia katyńska stała się dla nas, Polaków, filarem pamięci o ofiarach i losie naszego narodu. (Oklaski)