Poseł Tomasz Zimoch - Wystąpienie z dnia 20 grudnia 2023 roku.

Stenogram

50. punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały w sprawie usunięcia skutków kryzysu konstytucyjnego w kontekście pozycji ustrojowej oraz funkcji Krajowej Rady Sądownictwa w demokratycznym państwie prawnym (druki nr 118 i 118-B).

Poseł Tomasz Zimoch:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że Krajowa Rada Sądownictwa od momentu przeprowadzenia wyboru 15 sędziów w trybie wprowadzonym przez ustawę z 2017 r., zgodnie z którą kompetencja do wyboru tych sędziów została przekazana Sejmowi, działa w składzie niezgodnym z konstytucją. Wybór 15 sędziów przez Sejm jest rozwiązaniem sprzecznym z art. 187 ust. 1 konstytucji.

    Mówiłem już o tym 2 godziny temu, ale powtórzę: nic dla was nie znaczą, proszę państwa, opinie znanych prawników, opinie świetnych konstytucjonalistów. Nic dla was nie znaczą orzeczenia.

    (Poseł Bożena Borys-Szopa: Dla was też nie...)

    Tak, pani poseł, niech pani posłucha. Przecież Sąd Najwyższy 23 stycznia 2022 r. stwierdził, że skrócenie kadencji dotychczasowych członków Krajowej Rady Sądownictwa i wybór nowych członków tego organu wywołuje zasadnicze zastrzeżenie co do zgodności z art. 187 ust. 1 i 3 naszej konstytucji, a tym samym wątpliwości co do legalności działania KRS-u oraz procedury nominacyjnej kandydatów na sędziów, w której Krajowa Rada Sądownictwa bierze udział. Może inne orzeczenie, pani poseł? W orzeczeniu z 2 czerwca 2022 r. Sąd Najwyższy podkreślił, że Krajowa Rada Sądownictwa nie jest organem tożsamym z organem konstytucyjnym, którego skład i sposób wyłaniania reguluje właśnie konstytucja. Również trybunał, pani poseł, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wypowiadał się na temat rady.

    Wysoki Sejmie! Konieczne jest doprowadzenie do sytuacji, w której rada będzie składała się w całości z członków powołanych zgodnie z konstytucją. Właściwe organy państwa mają prawny obowiązek wykonywania orzeczeń sądowych. Obowiązek odnosi się do wszystkich organów, w tym także do Sejmu. W tej sytuacji dopuszczalne jest naprawienie własnego błędu przez Sejm poprzez podjęcie na podstawie art. 69 regulaminu Sejmu odpowiedniej uchwały mającej charakter deklaratoryjny. Sejm, odnosząc się do kwestii wykonania istniejących wyroków sądowych, oświadczyłby w niej, że osoby wybrane przez Sejm do KRS-u nie są członkami tego organu. Taka uchwała odnosiłaby się do dawnej uchwały Sejmu poprzedniej kadencji dotyczącej tego wyboru. Tym samym, proszę państwa, Sejm naprawiłby swój błąd polegający na podjęciu uchwały sprzecznej z konstytucją.

    Mój tata był pierwszym przewodniczącym Krajowej Rady Sądownictwa. Na pewno byłby dzisiaj zasmucony tym, jak ta rada wygląda. Od kilku tygodni jestem członkiem KRS-u i powtarzam to po raz kolejny: radą kieruje osoba pozbawiona autorytetu i niemająca żadnych predyspozycji do zajmowania tak istotnego stanowiska. Proszę państwa, w KRS-ie widzę, że konkursy wygrywają ci, którzy na to nie zasługują. Widzę, jak awansują ci, którzy podpisali listy poparcia członków rady, a ci sędziowie nie wyłączają się z oceny takich kandydatów. Widzę, jak w radzie działa pani sędzia, która w błyskawicznym tempie awansowała z sędziego sądu rejonowego na sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego. Widzę, jak działają osoby, które były aktywne w grupach hejterskich w mediach społecznościowych. Słyszę opowieści o tym, że wszystko, czego chciał minister sprawiedliwości, musiało być załatwione, bo tak mówi jeden z sędziów, bo tak chciał Zbyszek i tak miało być.

    Wiecie państwo, jak rada przyjmowała stanowisko po orzeczeniu Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie: Wałęsa przeciwko Polsce? Nikt nie przeczytał 112 stron orzeczenia w języku angielskim, nikt nie zapoznał się z jego treścią, ale krytyczne stanowisko musiało zostać przyjęte na polityczne zlecenie. Wiecie, że zabrakło kworum? Krajowa rada przebiła wtedy Sejm, bo znowu padło określenie: trzeba poczekać, bo przegramy. Rozpoczęło się nerwowe telefonowanie do pewnych osób, aby wzięły udział w głosowaniu. Naszym świętym obowiązkiem, Wysoki Sejmie, jest przywrócić blask idei wolnych sądów.

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Premierze! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! Kończmy ten mecz w Krajowej Radzie Sądownictwa, inaczej nie awansujemy do europejskiej Ligi Mistrzów, ligi prawa. (Oklaski)