Poseł Grzegorz Braun - Wystąpienie z dnia 23 lipca 2020 roku.

Stenogram

21. i 22. punkt porządku dziennego:

  21. Informacja o działalności Rady Mediów Narodowych w 2019 roku (druk nr 293) wraz z komisyjnym projektem uchwały (druk nr 489).
  22. Sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2019 roku wraz z informacją o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2019 roku (druk nr 393) oraz komisyjnym projektem uchwały (druk nr 490).

Poseł Grzegorz Braun:

    Szczęść Boże! Dobry wieczór.

    Pustawa Izbo! Panie Marszałku! Pani Przewodnicząca! Nie wiem, czy konwencja formalna obligowałaby panią do tego, ale ja grzecznie poproszę, skoro tutaj się widzimy na taki zdrowy dystans polityczny. Proszę napisać do nas. Proszę napisać do nas, co państwo sądzicie o tym, że wyroki zasądzone w ubiegłorocznej kampanii wyborczej, nakazujące telewizji reżimowej, zwanej dla zmylenia przeciwnika: publiczną, odszczekać to, czego tam nałgała, co zmanipulowała, przekłamała... Te wyroki do dziś są niewykonane. Gdzie jest Rada Mediów Narodowych? Gdzie jest Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji? Proszę skrobnąć słówko, nieformalnie, dobrze. Konfederacja prosi o to. Pan marszałek stwierdzi, czy to jest formalnie obowiązujące, czy nie.

    Państwo świetnie wiecie, że inwencja językowa, która ratuje nas jeszcze w tych strasznych okolicznościach przyrody i niewesołych czasach, dowcip Polaków podsuwa nową nomenklaturę i tę telewizję za prezesury Jacka Kurskiego lud polski nazywa po prostu kurwizją. Tak jest. Szanowni państwo, myślę, że to jest adekwatne...

    Wicemarszałek Włodzimierz Czarzasty:

    Panie pośle, mam taką prośbę. Niech pan te przemyślenia i te słowa zachowa dla siebie.

    Poseł Grzegorz Braun:

    To był cytat, panie marszałku.

    Wicemarszałek Włodzimierz Czarzasty:

    Tak, ale wie pan...

    Poseł Grzegorz Braun:

    To był cytat. Jako patentowany polonista wystawiam sam sobie certyfikat koszerności językowej w tej sprawie, panie marszałku.

    Wicemarszałek Włodzimierz Czarzasty:

    Mam prośbę o rozsądek. Tylko o rozsądek pana proszę.

    Poseł Grzegorz Braun:

    Nie słyszę, co pan mówi, ale zamieniam się w słuch.

    Wicemarszałek Włodzimierz Czarzasty:

    Ja pana wyłączę. Wyłączyłem i pan usłyszy.

    Po prostu bardzo proszę, żeby pan nie używał w Sejmie brzydkich słów, bo to nie ma sensu. Bardzo grzecznie o to pana proszę.

    Proszę bardzo, już pana włączam i będzie pan mógł mówić.

    Proszę bardzo.

    Poseł Grzegorz Braun:

    Dziękuję bardzo, panie marszałku.

    Z drugiej strony krytyka tych instytucji, które współtworzą otulinę propagandową aktualnego układu władzy, żoliborskiej grupy rekonstrukcji historycznej sanacji. Krytyka ze strony tych, którzy nie pod flagą biało-czerwoną, tylko częściej tęczową - socjal nie sanacyjny, tylko socjal eurokołchozowy chcieliby nam tutaj energicznie implementować. Ta krytyka wywołuje uśmiech. I kto to mówi, szanowni państwo? Pamiętam czasy pana prezesa Kwiatkowskiego, tak jak pamiętam prezesurę mojego nieszczęsnego stryja (Dzwonek) w mediach zwanych dla zmylenia przeciwnika publicznymi, mediach reżimowych. To wtedy, przed laty płonęły dekoracje do filmu ˝Quo vadis˝, dzięki czemu, jak wieść gminna niesie, nadzwyczajnie udała się kampania wyborcza SLD, bo jak spłoną dekoracje filmowe, to one mogły kosztować dowolną sumę, prawda.

    Więc, szanowni państwo, to jest po prostu zły ład, ten porządek w eterze. To jest system do zaorania od prawa do lewa, od góry do dołu. Ta piramida Cheopsa przy Woronicza, którą tam pudrujecie, kultywujecie ten zły system... Konfederacja to w większości wystawi na przetarg, pozwoli narodowi realizować się w tej dziedzinie mediów, zostawiając rzecz jasna władzy jakąś TV Władza, bo przecież władza musi mieć swoją tubę.

    Już dojeżdżam do kropki, panie marszałku.

    Rzecz jasna należy, jak tutaj suflowałem koledze Protasiewiczowi... Jesteśmy kolegami z wojska, jeszcze z czasów starego reżimu, prawda, stawaliśmy razem na barykadach. Więc suflowałem, że odrzucić należy, na dodatek ze wzgardą, te dokumenty, które są może nie policzkiem, ale świadectwem pychy, nonszalancji. A pycha, jak wiadomo, przed upadkiem kroczy. Z Panem Bogiem! Dobrej nocy. (Oklaski)