Poseł Artur Dziambor - Wystąpienie z dnia 23 lipca 2020 roku.

Stenogram

20. punkt porządku dziennego:

Przedstawiony przez Prezesa Rady Ministrów dokument: ˝Informacja o realizacji ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Stan na 31 grudnia 2019 r.˝ (druk nr 397) wraz ze stanowiskiem Komisji Gospodarki i Rozwoju (druk nr 501).

Poseł Artur Dziambor:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jestem lekko zawiedziony, że pani poseł Lubnauer nie chciała posłuchać, co mam do powiedzenia, ale teraz została do tego zmuszona.

    Szanowni Państwo! Rozmawiamy o tych strefach w dosyć specyficzny sposób. Muszę troszkę cofnąć się w czasie, zresztą dokładnie tak samo jak w przypadku tych stref, które są reliktem przeszłości. Był rok 2005, kończyłem wtedy studia. Sytuacja była taka, że większość moich rówieśników do lewej ręki dostawała dyplom, a w prawej ręce już trzymała bilet do Manchesteru. W wyniku tych działań zostaliśmy jako społeczeństwo całkowicie wydrenowani z inteligencji, z ludzi wykształconych i z ludzi, którzy mieli jakieś konkretne manualne zdolność, którzy mogli doprowadzić do tego, że nasz kraj kwitłby i rozwijałby się w ogromnym tempie. Natomiast niestety nie mieliśmy oferty dla tych ludzi.

    Teraz wiele się zmieniło. Zmieniło się tyle, że mamy tutaj ten wielki biznes, niestety zagraniczny. Ubolewam nad tym bardzo, że jeszcze cały czas nie udało się wykreować polskiego biznesu na takim poziomie, żeby konkretnie konkurował z zagranicznym, ale takie jest prawo wolnego rynku. Jeszcze nie jesteśmy niestety na to gotowi.

    Doprowadziliśmy do sytuacji, w której te strefy zostały po prostu wykorzystane jako dodatkowa okazja, żeby ponosić jeszcze mniej kosztów funkcjonowania, chociaż już wtedy i cały czas jeszcze byliśmy i jesteśmy krajem taniej siły roboczej dla wielkich międzynarodowych korporacji. Gorzej, że nie dość, że jesteśmy krajem taniej siły roboczej, to jeszcze jesteśmy wdzięczni i cieszymy się z tego, że te korporacje u nas funkcjonują, i to funkcjonują na takich warunkach. Tak więc to jest podwójne doprowadzenie do tego, że zasady gry są niestety nierówne.

    Ta nierówność doprowadziła do tego, że właśnie w tym momencie funkcjonujemy w takim świecie. Dzisiaj musimy o tym całkowicie szczerze sobie powiedzieć: te strefy doprowadziły do sytuacji, w której jedynie 23% tam to jest polski biznes, rzeczywisty polski biznes. Jeżeli więc rozmawiamy z pozycji nie wolnorynkowej, skrajnie libertariańskiej, mojej, bliższej mojemu sercu, tylko z punktu widzenia Polaka, który dba o polski biznes, o rozwój polskiego przemysłu, to te strefy, trzeba powiedzieć, niestety zawiodły. Zresztą niestety też trzeba powiedzieć, że i propaganda bardzo często zawodzi, jak się słyszy o takich rzeczach, że oto np. Mercedes otworzy swoją fabrykę u nas, wielki sukces, taka firma, takie przedsiębiorstwo będzie u nas budowało samochody, a małym druczkiem: dlatego że daliśmy im prawie 20 mln euro na to, żeby się tutaj przenieśli. Niestety jest tak, że musimy sobie szczerze rozmawiać o takich rzeczach.

    Jeżeli chodzi o takie strefy, to powinniśmy tworzyć zdrową konkurencję. Mam nadzieję, że to się skończy, cieszę się, że to się już kończy, i cieszę się, że już zaczynamy o tym rozmawiać jako o czymś, co się zwija, co jest czasem przeszłym.

    Natomiast na przyszłość, szanowni państwo, stwórzmy taką strefę w Polsce, niech Polska będzie krajem konkurencyjnym, tak niesamowicie konkurencyjnym na scenie międzynarodowej, dla całej Europy. Niech u nas będą niskie i proste podatki, niech przedsiębiorcy, niech wielkie firmy, niech wielkie korporacje z całego świata wiedzą, że u nas, w Polsce biznes robi się najwygodniej, najłatwiej i koszty utrzymania pracownika są u nas najniższe, ponieważ o to chodzi. Wtedy nigdy nie będziemy mieli problemu z bezrobociem i wtedy nigdy nie będziemy mieli problemu z drenowaniem naszego społeczeństwa z ludzi, którzy mogą je rozwijać. Tego państwu życzę i tego przede wszystkim Polsce życzę. Dziękuję bardzo.