Poseł Tomasz Głogowski - Wystąpienie z dnia 05 grudnia 2024 roku.

Stenogram

13. punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych w sprawie wniosku z dnia 7 listopada 2024 r. Komisji Śledczej do zbadania legalności, prawidłowości oraz celowości czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych m.in. z wykorzystaniem oprogramowania Pegasus przez członków Rady Ministrów, służby specjalne, Policję, organy kontroli skarbowej oraz celno-skarbowej, organy powołane do ścigania przestępstw i prokuraturę w okresie od dnia 16 listopada 2015 r. do dnia 20 listopada 2023 r. o wyrażenie przez Sejm zgody na zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie na posiedzenie Sejmowej Komisji Śledczej posła Zbigniewa Ziobry (druk nr 870).

Poseł Sprawozdawca Tomasz Głogowski:

    Szanowna Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Żądza władzy, pycha i przekonanie o bezkarności - takich słów użył pan poseł Zbigniew Ziobro podczas posiedzenia Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych. Co prawda próbował je odnieść do współczesności, a nie do lat 2015-2023, ale mogą one być dobrym podsumowaniem tematyki i przebiegu posiedzenia komisji. Komisja Regulaminowa, Spraw Poselskich i Immunitetowych na posiedzeniu 3 grudnia opiniowała wniosek Komisji Śledczej do zbadania legalności, prawidłowości oraz celowości czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych m.in. z wykorzystaniem oprogramowania Pegasus przez członków Rady Ministrów, służby specjalne, Policję, organy kontroli skarbowej oraz celno-skarbowej, organy powołane do ścigania przestępstw i prokuraturę w okresie od dnia 16 listopada 2015 r. do dnia 20 listopada 2023 r. o zgodę Sejmu na zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie posła Zbigniewa Ziobry na jej posiedzenie.

    Wniosek przedstawiła przewodnicząca komisji pani poseł Magdalena Sroka, która zaprezentowała historię unikania przez posła Zbigniewa Ziobrę stawiennictwa na posiedzeniu komisji. Członkowie komisji regulaminowej mogli usłyszeć m.in. o nieodbieraniu przez posła Zbigniewa Ziobrę awizo o korespondencji komisji, a także o nieodbieraniu, niepodniesieniu domofonu, na który dzwonili policjanci, którzy przybyli do miejsca zamieszkania posła Zbigniewa Ziobry, aby wręczyć mu wezwanie na posiedzenie komisji. To drugie zachowanie nie przyniosło skutku, gdyż policjanci wykazali się cierpliwością i poczekali, aż poseł Zbigniew Ziobro opuści mieszkanie. Ponieważ pan poseł Zbigniew Ziobro mimo wezwań nie stawiał się na posiedzenia komisji śledczej, ponadto zapowiadał publicznie, że nie ma zamiaru tego uczynić, komisja śledcza zwróciła się o zgodę Sejmu na zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie posła na jej posiedzenie.

    W dyskusji podczas posiedzenia Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych relatywnie niewiele czasu poświęcono zagadnieniom związanym z obszarem pracy komisji śledczej, czyli wykorzystaniem oprogramowania Pegasus. Takie głosy jednak były. Dotyczyły one zarówno wątpliwości związanych z finansowaniem zakupu Pegasusa ze środków Funduszu Sprawiedliwości, które przecież miały być przeznaczone na pomoc ofiarom przestępstw, a nie na zakup inwigilacyjnego oprogramowania dla rządu, a także jego wykorzystaniem do szpiegowania polityków opozycji, dziennikarzy czy prawników. Zarówno poseł Zbigniew Ziobro, jak i ustanowiony przez niego obrońca spośród posłów czy inni posłowie klubu Prawo i Sprawiedliwość podnosili wątek rzekomej nielegalności komisji śledczej, która wzywa posła Zbigniewa Ziobrę na swoje posiedzenie. Powoływali się na orzeczenie, powiedzmy, Trybunału Konstytucyjnego. Ten zarzut został odparty przez posłów ugrupowań koalicji rządzącej, którzy wykazywali, że skoro w tym gremium kierowanym do niedawna przez panią Julię Przyłębską zasiadają osoby powołane w jej skład w sposób niezgodny z prawem, nie można mówić o legalności tego gremium, a więc także jego oceny nie mają mocy prawnej.

    W dyskusji podnoszono, że nikt nie może stawiać się ponad prawem i że kwestią niedopuszczalną jest, aby minister odmawiał złożenia wyjaśnień przed sejmową komisją śledczą w sprawie swoich działań z czasów, gdy był ministrem.

    Relacjonując przebieg posiedzenia komisji, niestety należy wspomnieć także, że kilku posłów, dwie, trzy osoby, posłowie spoza składu Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych, partyjni koledzy posła Zbigniewa Ziobry jeszcze z czasów Solidarnej czy Suwerennej Polski próbowali zamienić posiedzenie komisji w cyrk.

    (Poseł Dariusz Matecki: Sam jesteś cyrkiem!)

    Mniej więcej tak się zachowywali. (Oklaski)

    (Poseł Dariusz Matecki: Dzbanie jeden.) (Gwar na sali, dzwonek)

    Przez cały czas trwania posiedzenia uskuteczniali jakieś heheszki, krzyczeli, zachowywali się tak, jakby byli nienaturalnie pobudzeni, próbowali obrażać innych posłów.

    (Poseł Dariusz Matecki: Z Nitrasem pogadaj o pobudzeniu.)

    Powtarzali w kółko te same kwestie, m.in. zarzucali innym posłom, że nie mają wykształcenia prawniczego.

    (Poseł Dariusz Matecki: Masz jakiekolwiek?)

    I był to chyba w ich ocenie najmocniejszy argument, tak jakby uważali, że w parlamencie mogą zasiadać jedynie prawnicy, a za nic mieli mandat parlamentarny wynikający z wyboru obywateli. Te powtarzane w kółko zachowania spowodowały złożenie wniosku o zakończenie dyskusji. Po jego przegłosowaniu przez komisję przewodniczący zakończył dyskusję i poprosił osoby spoza składu komisji o opuszczenie sali na czas podjęcia przez komisję decyzji.

    W międzyczasie prawnik Kancelarii Sejmu przedstawił przewodniczącemu swoją opinię, że niezabranie głosu na koniec dyskusji przez posła, którego dotyczy wniosek, może być uznane za złamanie regulaminu i może być podstawą do uznania nieważności całej procedury wyrażenia zgody na doprowadzenie posła na posiedzenie komisji śledczej. Była to opinia mocno nieuzasadniona. Art. 6 pkt 4 regulaminu Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych określa procedurę rozpatrzenia wniosku i mówi o tym, że po przedstawieniu wniosku głos zabiera poseł, którego wniosek dotyczy lub jego obrońca, a następnie przeprowadza się dyskusję. Nie ma zapisu o tym, że poseł, którego dotyczy wniosek, musi zabrać głos na zakończenie dyskusji. Mimo to przewodniczący komisji zwrócił się do posła Zbigniewa Ziobry, który na korytarzu w pobliżu sali, w której obradowała komisja, rozmawiał z dziennikarzami, z propozycją zabrania przez niego głosu i odniesienia się do przeprowadzonej dyskusji. Pan poseł Zbigniew Ziobro z tej propozycji nie skorzystał.

    Komisja większością głosów pozytywnie zarekomendowała wniosek o wyrażenie zgody na zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie posła Zbigniewa Ziobry na posiedzenie komisji.

    Pani marszałek, na koniec w jednym zdaniu, troszkę odchodząc od formuły sprawozdania, chcę powiedzieć, że nadszedł moment oceny czasów, gdy panowała żądza władzy, pycha i przekonanie o bezkarności. Nie zatrzymacie tego, nikt nie zatrzyma tego wygłupami na posiedzeniu komisji ani w żaden inny sposób. (Oklaski)