Poseł Tomasz Szymański - Wystąpienie z dnia 09 lutego 2024 roku.

Stenogram

14. punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. - Prawo o zgromadzeniach oraz niektórych innych ustaw (druk nr 26).

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Tomasz Szymański:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Chciałbym się upewnić, pani marszałek, czy jesteśmy faktycznie w punkcie 14 porządku dziennego i analizujemy projekt ustawy o zgromadzeniach, ponieważ nie wiem jak państwo, ale mam daleko idące odczucie, że ze zgromadzeniami ta dyskusja, a szczególnie przedstawienie przez przedstawiciela wnioskodawców, nie miała nic wspólnego, oprócz tego, żeby zainspirować debatę publiczną na temat dyskryminacji i daleko idącego hejtu w stosunku do osób LGBT.

    Szanowni Państwo! Podczas tej debaty padło jednak jedno stwierdzenie dotyczące tego, że my stajemy w obronie prawa do zgromadzeń. Tak, szanowni państwo, stajemy w obronie prawa do zgromadzeń, ponieważ to prawo gwarantuje nam art. 57 ustawy zasadniczej, konstytucji, który w sposób jednoznaczny mówi, że każdy ma prawo do pokojowych zgromadzeń. I nie ma takich narzędzi do ograniczania przedmiotowego, czyli z zakresu debaty, a także podmiotowego w odniesieniu do jakiejkolwiek grupy osób, że to prawo może zostać cofnięte.

    Szanowni Państwo! Analizując ten projekt, ale też mam obawy... Mówicie państwo, że został on podpisany przez 350 tys. osób. Nie wiem, jaką państwo retorykę uprawialiście, jakich argumentów używaliście, żeby uzyskać podpisy pod tym projektem.

    (Poseł Michał Woś: Panie ministrze, pan atakuje obywateli.)

    Podczas tej debaty widać jasno, że o zgromadzeniach w ogóle nie chcieliście mówić. Nie interesowała was zmiana ustawy o zgromadzeniach, ponieważ nie to było waszą intencją. Nie taka jest intencja tego projektu ustawy. Te intencje zostały jasno przekazane podczas debaty, którą prowadzimy w tej chwili w parlamencie, w momencie gdy przedstawiciel inicjatywy ustawodawczej próbował przekonywać nas do bezeceństw tylko jednej grupy społecznej.

    Szanowni Państwo! Ewidentnie widać, że wy nie tyle sprzeciwiacie się respektowaniu, poszanowaniu praw, ile kompletnie zakazujecie domagania się tych praw. Ale najgorsze jest to, że oprócz zakazu zgromadzeń chcecie również zakazać wolności słowa określonej grupie społecznej.

    Szanowni Państwo! Bardzo ważne jest to, że poszczególne rozwiązania, które ujęliście w tym projekcie, ale również w uzasadnieniu, zostały już uregulowane na gruncie prawa materialnego. Mamy przecież ustawę o zgromadzeniach, mamy również Kodeks karny, który w art. 196 mówi: Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

    Mamy z kolei Kodeks wykroczeń, który w art. 140 mówi nam: Kto publicznie dopuszcza się nieobyczajnego wybryku, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności, karze grzywny do 1500 zł albo karze nagany.

    Nie szukajcie instrumentów, które już są w prawie karnym, w Kodeksie wykroczeń, które są spenalizowane. Nie musicie wymyślać nowych rzeczy, ponieważ - jeszcze raz podkreślam - nie to jest intencją waszej ustawy.

    Szanowni Państwo! Pozwólcie, że na koniec, bo ja już nie czuję potrzeby tłumaczenia Wysokiej Izbie, referując oczywiście stanowisko rządu, że ten projekt w jakikolwiek sposób spełnia oczekiwania społeczne i wpisuje się w myśl i oczekiwania, a także zapisy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

    Ale na koniec, pozwólcie państwo, że przekażę taką informację, że rząd podziela sformułowane stanowisko skierowane przez rzecznika praw obywatelskich do marszałka Sejmu z 3 lutego 2024 r. Zacytuję państwu jego fragment: Projektowana ustawa odczytywana w kontekście jej uzasadnienia powinna być uznana za naruszającą zasadę ochrony godności człowieka. Projekt ten nie jest elementem naturalnej w warunkach demokracji i pluralizmu światopoglądowego debaty publicznej na temat sytuacji prawnej osób należących do społeczności LGBT. Jest natomiast wyrazem przekonania jego twórców o potrzebie ograniczenia wolności i praw pewnej grupy ludzi wyłącznie z powodu cech wrodzonych, opartego na fałszywych założeniach, niekiedy wręcz opierającego się o przeświadczenie o wyższości biologicznej osób heteroseksualnych.

    Szanowni Państwo! Na koniec jeszcze przytoczę statystykę. Ten projekt jest rażący w stosunku do zapisów konstytucji w art. 25 ust. 2, art. 30, art. 32 ust. 2, art. 54 i art. 57, który już przywołałem.

    Z uwagi na powyższe Rada Ministrów negatywnie opiniuje obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o zgromadzeniach oraz niektórych innych ustaw i rekomenduje jak najszybsze zakończenie prac nad tym projektem. Dziękuję bardzo. (Oklaski)