Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o rencie socjalnej (druk nr 30).
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Myśląc o bezpieczeństwie Polek i Polaków, powinniśmy myśleć przede wszystkim o najsłabszych. Ten projekt właśnie taki jest, bo powstał z potrzeby walki o godne życie dla osób niepełnosprawnych. W tym miejscu należą się wyrazy uznania Komitetowi Inicjatywy Ustawodawczej z panią poseł Iwoną Hartwich na czele, który widząc bierność rządu PiS-u w tej kwestii, wziął sprawy w swoje ręce.
Przy okazji procedowania nad tym projektem chciałam zwrócić uwagę również na opiekunów osób z niepełnosprawnościami niezdolnych do samodzielnej egzystencji, które na wiele lat rezygnują z pracy zarobkowej na rzecz opieki nad chorym dzieckiem, osobą niepełnosprawną. Po śmierci chorego rodzic traci świadczenie pielęgnacyjne, zostając później bez środków do życia. Mówię o tym, bo jesteśmy w tej sprawie pytani przez matki.
Dlatego proszę o odpowiedź na pytanie: Czy biorąc pod uwagę stan finansów publicznych pozostawiony po poprzednikach, możliwe jest wprowadzenie np. po 20 latach opieki dodatku dla tych rodziców, który chociaż częściowo rekompensowałby niedogodności (Dzwonek) oraz pozwoliłby trochę lepiej żyć na emeryturze? Dziękuję bardzo. (Oklaski)