Oświadczenia.
Dziękuję.
Panie marszałku, Wysoki Sejmie, chcę dzisiaj w swoim oświadczeniu poruszyć temat warsztatów terapii zajęciowej, ale tak naprawdę barier i problemów, z jakimi ciągle muszą mierzyć się te placówki, przystosowane do świadczenia wsparcia i rehabilitacji społecznej i zawodowej dla osób z niepełnosprawnościami. W Polsce mamy 565 takich placówek, w których tę rehabilitację otrzymuje 18 tys. uczestników. O ich dobrostan dba 6735 pracowników, w tym prawie 4 tys. merytorycznych. Te warsztaty ciągle nie mają systemowego wsparcia od polskiego państwa, ciągle też zmagają się z problemami finansowymi, odbijają się od wielu drzwi, gdy proszą o pomoc. Ostatnio była konferencja w Senacie. Mają kilka postulatów, które od wielu lat nie mogą być spełnione. Przede wszystkim domagają się zwiększenia finansowania na jednego uczestnika, przynajmniej do poziomu minimalnej krajowej, a także tego, aby system orzekania o osobach z niepełnosprawnościami zmienić w taki sposób, aby w inny sposób byli kwalifikowani do warsztatów terapii zajęciowej. (Dzwonek) Kierownicy tych instytucji od wielu lat domagają się od polskiego państwa rzetelnego finansowego wsparcia, które pozwoliłoby im w spokoju i dobrostanie opiekować się osobami z niepełnosprawnościami i rehabilitować te osoby. Dlatego jeżeli państwo działacie w komisji polityki społecznej lub macie na swoim terenie takie warsztaty, bardzo was proszę o wsparcie i pisanie interpelacji w tej sprawie do właściwych ministrów, a także do PFRON-u, bo warsztaty terapii oczekują także większego zainteresowania ze strony tej instytucji. Bardzo proszę państwa posłów o wsparcie. (Oklaski)