Poseł Jarosław Urbaniak - Wystąpienie z dnia 11 lipca 2024 roku.

Stenogram

6. punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych w sprawie wniosku Prokuratora Krajowego z dnia 19 czerwca 2024 r. o wyrażenie zgody przez Sejm na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej oraz zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie posła Marcina Romanowskiego (druk nr 504).

Poseł Sprawozdawca Jarosław Urbaniak:

    Szanowny Pani Marszałku! Wysoki Sejmie! Pan marszałek był bardzo grzeczny, bo miejsce wnioskodawcy jest w tych ławach, a nie w tych.

    Wicemarszałek Włodzimierz Czarzasty:

    Moja grzeczność i uśmiech do opozycji są znane, zatem nie ma problemu.

    Poseł Sprawozdawca Jarosław Urbaniak:

    Warto to podkreślić.

    Chciałem przedstawić sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych w sprawie wniosku prokuratora krajowego z 19 czerwca 2024 r. o wyrażenie zgody przez Sejm na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej oraz zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie posła Marcina Romanowskiego.

    Marszałek Sejmu na podstawie art. 7c ust. 1b oraz art. 10 ust. 6 ustawy z 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora skierował 25 czerwca 2024 r. powyższy wniosek do Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych w celu rozpatrzenia. Komisja Regulaminowa, Spraw Poselskich i Immunitetowych po rozpatrzeniu tego wniosku na posiedzeniu 3 lipca 2024 r. na podstawie art. 7c ust. 5 i art. 10 ust. 6 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora przedkłada Wysokiemu Sejmowi propozycję przyjęcia wniosku prokuratora krajowego z dnia 19 czerwca 2024 r. o wyrażenie zgody przez Sejm na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej posła Marcina Romanowskiego oraz propozycję przyjęcia wniosku prokuratora krajowego z 19 czerwca 2024 r. o wyrażenie zgody na zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie posła Marcina Romanowskiego.

    Panie marszałku, Wysoka Izbo, ze względu na to, że prokurator krajowy przedstawił 11 zarzutów, wniosek o zatrzymanie i aresztowanie, komisja w trakcie swojego posiedzenia przeprowadziła 12 oddzielnych głosowań - wszystkie były pozytywne.

    Czuję się zobowiązany w stosunku do pań i panów posłów do wyjaśnienia kilku szczegółów. W przestrzeni medialnej dominuje dyskusja na temat celowości wydawania środków z Funduszu Sprawiedliwości, tego, czy cele były prawidłowe i zgodne z tym, z czym mamy do czynienia w ustawie, szczególnie po 2017 r. Chciałbym przypomnieć, że kiedyś ten fundusz nazywał się Funduszem Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wtedy obejmował te dwa cele. Prawo i Sprawiedliwość zmieniło nazwę funduszu na Fundusz Sprawiedliwości i dodało jeszcze jeden cel - zapobieganie przestępczości. Już w sprawozdaniu NIK-u z pierwszego roku działalności Funduszu Sprawiedliwości czytamy, że kontrola wykazała, że faktyczna działalność Funduszu Sprawiedliwości w 2018 r. została w znacznej mierze zdominowana przez realizację wprowadzonych z dniem 12 sierpnia 2017 r. nowych zadań dotyczących zapobiegania przestępczości.

    Chciałem podkreślić, patrząc na te smaczne rzeczy, na co były wydawane środki z Funduszu Sprawiedliwości. Np. na ekspertyzy zatytułowane ˝Ochrona trwałości małżeństwa i rodziny w prawie rozwodowym Peru˝ albo ˝Ochrona trwałości małżeństwa i rodziny w japońskim i chińskim prawie rozwodowym˝, na konferencje niby-naukowe, na których tematem były sposoby zapobiegania rozpadowi rodziny w Chorwacji, czy na słynne konferencje międzynarodowe. NIK mówił o tym, że wynajem sali na te konferencje kosztował 250 tys. zł, catering kosztował 250 tys. zł, obsługa rejestracji kosztowała 45 tys. zł, tłumaczenia kosztowały 40 tys. zł, zakwaterowanie kosztowało 30 tys. zł, wynagrodzenie prelegentów 50 tys. zł, a zakup materiałów promocyjnych i reklamowych kosztował 50 tys. zł. To była dwudniowa konferencja z pieniędzy, które powinny być przeznaczone na pomoc pokrzywdzonym.

    Chciałem powiedzieć, że ani jeden z tych 11 zarzutów, które postawił prokurator krajowy, nie dotyczy celowości wydawania tych pieniędzy. Pierwszy zarzut, ten najważniejszy, dotyczy udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. 10 pozostałych zarzutów to zarzuty dotyczące naruszenia procedury, która została zmieniona w 2017 r. Zgodnie z prawem Horały jeśli kradniemy zgodnie z procedurami, to możemy kraść, a jeśli niezgodnie z procedurami, to nie możemy. Panie i panowie posłowie, te 10 zarzutów dotyczy kradzieży niezgodnej z procedurami, które zostały przyjęte przez samo Prawo i Sprawiedliwość i Suwerenną Polskę...

    (Głos z sali: Jakiej kradzieży?)

    (Głos z sali: Co pan opowiada? Panie marszałku, on kłamie.)

    ...kradzieży, jak stwierdza prokuratura, co najmniej 112 mln zł.

    (Głos z sali: A kto ukradł te pieniądze?)

    Ten konkretny zarzut kradzieży ponad 112 mln zł, jak stwierdził prokurator...

    (Głos z sali: Ale kto ukradł? Gdzie są te pieniądze?)

    ...jak to prokurator stwierdził, jak my to nazywamy kolokwialnie, dotyczy oczywiście pana posła Romanowskiego. Nie wychodzimy poza ten zakres.

    (Głos z sali: Strażacy ukradli?)

    Nie mówimy o tym, komu zostały... Zostały naruszone procedury.

    (Głos z sali: Strażacy to złodzieje, tak?)

    Chciałem jeszcze poinformować panie i panów posłów, na czym generalnie polegały te naruszenia procedur. Mianowicie, jak myślę, najprostszy i zrozumiały dla wszystkich zarzut: pan poseł Romanowski jako dysponent Funduszu Sprawiedliwości, podsekretarz, a później sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości lewą ręką dawał, a prawą odbierał. To jest kilka zarzutów postawionych przez prokuratora. Z jednej strony był dysponentem funduszu, a z drugiej strony był jego beneficjentem jako dyrektor zarządzający Instytutem Wymiaru Sprawiedliwości. Pan poseł dobrze pamięta te czasy.

    Druga dość łatwa do opisania grupa zarzutów dotyczy ustawiania konkursów w ramach Funduszu Sprawiedliwości. Z dowodów przedstawionych przez prokuratora krajowego jasno wynika - część tych dowodów słyszeliśmy w mediach w postaci nagrań - że najpierw ustalono kto, później ustalono na co i dopiero wtedy zaczęła funkcjonować procedura. O dziwo, zgodnie z nagraniami za każdym razem ten, kto został w tych nagraniach wskazany jako beneficjent, i to, na co miał dostać pieniądze... Tak też się stało. Takim kwiatkiem do tego wszystkiego jest słynny cytat, który też już podawały media, tytuł maila, który sprowadzał się do prośby o poprawienie wniosku, bo kiepsko wyglądał, a poprawiali go podlegli panu ministrowi urzędnicy, tytuł maila: ˝Szajsik na duży chajsik˝, przy okazji z błędem ortograficznym.

    Wysoka Izbo, chciałbym jeszcze dodać... Dwunaste głosowanie, czyli kwestia zgody na zatrzymanie i aresztowanie. Zazwyczaj gdy prokurator wnioskuje do sądu o zgodę na aresztowanie, mówi o możliwości mataczenia, o prawdopodobieństwie mataczenia. Z tych samych nagrań wiemy, że pan poseł Romanowski razem z pozostałymi osobami z tej samej zorganizowanej grupy przestępczej już mataczył. Na tych nagraniach już jest mataczenie, już jest mowa o tym, czego w przyszłości nie mówić prokuratorowi i które maile należy zlikwidować i usunąć. Wysoki Sejmie, mówimy o sytuacji, gdy w Ministerstwie Sprawiedliwości funkcjonuje Fundusz Sprawiedliwości i przez zorganizowaną grupę przestępczą są z niego wyprowadzane pieniądze. To jest bardzo poważny zarzut, bo oczekiwaniem obywateli jest to, żeby gdzie jak gdzie, ale w Ministerstwie Sprawiedliwości dominowała sprawiedliwość - ta pisana małą literą. Dziękuję bardzo. (Oklaski)