KO - pytanie ws. finansowania procedury in vitro [11 kwietnia 2024 r.]

Stenogram

8. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Poseł Bartosz Arłukowicz:

    Panie Marszałku! Pani Minister! W roku 2013 wprowadziliśmy program dofinansowania in vitro, z którego urodziło się ponad 22 tys. dzieci - czyli 22 tys. szczęśliwych rodzin. Jedną z pierwszych decyzji rządu PiS było zakończenie tego programu. Często myślę, co trzeba mieć w duszy i sercu, żeby zabrać ludziom taką pomoc, ale na szczęście program wraca.

    Chciałbym dopytać panią minister, czy prawdą jest, że gdyby PiS nie przerwał tego programu, w Polsce mogłoby się urodzić ponad 100 tys. dzieci z programu in vitro, którego po prostu nie było, bo PiS ten program zlikwidował.

8. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Minister Zdrowia Izabela Leszczyna:

    Panie Marszałku! Panie Przewodniczący! Panie Pośle! Wysoka Izbo! Od 1 czerwca przywracamy szansę na rodzicielstwo parom, które borykają się z niepłodnością. To jest bardzo dobra wiadomość. W ogóle jestem dumna, że mogę kontynuować projekt zapoczątkowany przez ministra Bartosza Arłukowicza i premier Ewę Kopacz i mogę go nawet poszerzać, bo postęp w medycynie pozwala nam na coraz więcej. I to jest kolejna bardzo, bardzo dobra wiadomość.

    Chciałabym też na początku podziękować wszystkim obywatelkom, obywatelom, którzy złożyli swoje podpisy pod projektem obywatelskim, projektem ustawy o finansowaniu procedury in vitro z budżetu państwa. To dało mnie i moim współpracownikom szansę na opracowanie tego programu. Szczególnie chciałabym podziękować pani marszałek Monice Wielichowskiej, pani marszałek Małgorzacie Kidawa-Błońskiej, pani posłance Agnieszce Pomaskiej i pani minister Barbarze Nowackiej, wszystkim moim koleżankom, które zbierały podpisy pod tą ustawą, i oczywiście kolegom.

    Odpowiadając na pytanie pana posła, powiem: oczywiście, że tak. Wystarczy uświadomić sobie, że ten program został zatrzymany na 8 lat. Rzeczywiście jest tak, że urodziło się dzięki temu programowi, który przecież trwał dość krótko, 2 lata, ponad 22 tys. dzieci, dzisiaj zdrowych, szczęśliwych ze swoimi rodzicami cieszącymi się tym, że po prostu mogą być rodzicami.

    Jak nasz program jest zbudowany, jak on wygląda, kto może z niego skorzystać? Oczywiście korzystać mogą pary pozostające w związku małżeńskim lub we wspólnym pożyciu, pary, które udokumentują, że przez 12 miesięcy bezskutecznie leczyły niepłodność lub u których stwierdzono bezwzględną przyczynę niepłodności. Procedura in vitro jest tą ostateczną, bardzo często jedyną szansą, więc najpierw oczywiście staramy się wykorzystać inne dostępne możliwości. Każda para będzie miała szansę, będzie mogła skorzystać sześciokrotnie ze zindywidualizowanej procedury wspomaganego rozrodu. Liczba cykli, do których będzie mogła przystąpić będzie zależała od tego, czy chodzi o zapłodnienie pozaustrojowe z własnymi komórkami i dawstwem lub dawstwem nasienia, czy chodzi o zapłodnienie z oocytami od dawczyń. Chodzi o to, czy to mężczyzna cierpi na niepłodność, czy kobieta. Będzie to zależało też od tego, czy to zapłodnienie będzie zapłodnieniem z dawstwem zarodków. I tu będą zróżnicowane cykle. O tym oczywiście decydują eksperci. I znowu muszę podziękować wszystkim naszym ekspertom, profesorom, lekarzom, ale też organizacjom pacjenckim, które pracowały w zespole koordynowanym przez panią dyrektor Korbasińską-Chwedczuk. Dzięki nim mamy ten program. On już jest na stronach Ministerstwach Zdrowia. Można się zapoznać z wszystkimi założeniami, warunkami. Przypominam, że cały program determinowany jest ustawą przygotowaną w 2013 r., ustawą, którą Wysoki Sejm przyjął kilka miesięcy temu w tej kadencji Sejmu, i programem, który określa kryteria dostępności programu. Mamy też oczywiście kryteria wiekowe. Jeśli chodzi o kobiety, jest to 42. rok życia, jeśli mówimy o własnych komórkach jajowych. Jeśli mówimy o korzystaniu z dawstwa zarodka czy oocytów, mówimy o kobiecie do 45. roku życia. Mężczyźni mają tu trochę lepiej, do 55. roku życia w obu przypadkach. I oczywiście jest to uwarunkowane tylko kwestiami medycznymi. Są bardziej żywotni po prostu, choć my dłużej żyjemy.

    (Głos z sali: Aż trudno uwierzyć.)

    Trudno uwierzyć, ale tak jest.

    Chcę jeszcze powiedzieć, bo to jest ważne, że po zakwalifikowaniu pary wszystkie niezbędne części procedury zapłodnienia pozaustrojowego, potrzebne do jej skutecznego i bezpiecznego przeprowadzenia są finansowane w ramach programu. I to też było dla mnie niezwykle ważne. (Oklaski)

8. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Poseł Bartosz Arłukowicz:

    Bardzo dziękuję, pani minister, za te wyczerpujące informacje. A my mamy informację dla wszystkich kobiet i mężczyzn w Polsce, dla blisko 2 mln ludzi borykających się z problemem niepłodności, że mija mroczny czas Radziwiłła, Szumowskiego, Niedzielskiego, facetów, którzy chcieli wam mówić, jak macie żyć, kogo macie kochać, jak macie rodzić dzieci. 1 czerwca wraca program in vitro. Wszyscy ci, którzy borykacie się z problemem niepłodności, będziecie mogli z niego skorzystać. I to jest to, co obiecywaliśmy z tej mównicy wielokrotnie. Oni odchodzą, program in vitro wraca. (Oklaski)

8. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Minister Zdrowia Izabela Leszczyna:

    Panie Marszałku! Bardzo dziękuję za życzliwość, bo to jest naprawdę ważny program. Pozwólcie, że ja jeszcze powiem o dwóch rzeczach. Otóż onkopłodność to było coś, o co prosili onkolodzy i organizacje pacjenckie od samego początku. I oczywiście mamy to w programie. Czyli do programu, oprócz par, o których mówiłam, mogą zostać zakwalifikowani pacjenci, którzy spełniają takie kryterium: pacjent przed lub w trakcie leczenia onkologicznego, które potencjalnie może upośledzić płodność. I wiek: kobieta - od okresu dojrzewania do 40. roku życia, mężczyzna - od okresu dojrzewania do 45. roku życia. Ważne jest też to, że mrożenie gamet męskich i żeńskich też będzie się odbywało na koszt tego naszego programu.

    I jeszcze jedno zdanie o realizatorach programu, bo to też wzbudza państwa uzasadnione zainteresowanie. Otóż wyłonimy ich w trybie konkursu ofert zgodnie z art. 48b ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zakładamy, że realizatorami mogą być zarówno podmioty prywatne, jak i publiczne. Wymieniam prywatne na początku, bo dzisiaj mamy 63 ośrodki, które wykonują takie procedury, z czego 60 ośrodków to są ośrodki prywatne, a tylko trzy - publiczne. Chciałabym, taką mam nadzieję, żeby szpitale publiczne mające świetnych lekarzy, świetny sprzęt także stawały do konkursu. Staraliśmy się oczywiście warunki wyspecyfikować tak, żeby dawały absolutne bezpieczeństwo i zapewniały najwyższą jakość takiej procedury. Realizator musi zapewnić dostęp do świadczeń finansowanych w ramach programu co najmniej 6 dni w tygodniu, stały nadzór embriologiczny nad laboratorium przez oczywiście 7 dni w tygodniu, telefoniczny dostęp przez 7 dni w tygodniu 24 godziny na dobę pacjentki do personelu, który umożliwi jej pilną konsultację, jeśli będzie taka potrzebna, z lekarzem. I ten ośrodek musi mieć co najmniej dwóch lekarzy posiadających specjalizację w dziedzinie położnictwa i ginekologii i co najmniej dwie osoby zatrudnione ze specjalizacją w dziedzinie embriologii klinicznej lub posiadające wykształcenie medyczne czy biologiczne, biotechnologiczne. Oczywiście liczba położnych i pielęgniarek musi być adekwatna do planowanych procedur. Musi być tam co najmniej jeden psycholog. Jeśli chodzi o nasze wymagania dotyczące sprzętu, to musi to być najwyższa (Dzwonek) jakość, najwyższe standardy.

    Cieszymy się i zapraszamy państwa do udziału w naszym programie. Dziękuję. (Oklaski)