Posłanka Anna Milczanowska - Wystąpienie z dnia 09 lutego 2024 roku.

Stenogram

13. punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy Tak dla rodziny, nie dla gender (druk nr 25).

Poseł Anna Milczanowska:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Marszałku, przedstawicielu Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej! W imieniu poselskiego klubu Prawa i Sprawiedliwości pragnę przedstawić stanowisko w sprawie obywatelskiego projektu ustawy ˝Tak dla rodziny, nie dla gender˝, druk nr 25.

    Przedmiotowy projekt zakłada wyrażenie zgody na dokonanie przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedzenia Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule 11 maja 2011 r., tzw. konwencji stambulskiej, ratyfikowanej przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego 13 kwietnia 2015 r. po uprzednim wyrażeniu zgody w ustawie z dnia 6 lutego 2015 r.

    Konwencja ta z założenia miała stać się ważnym aktem mającym na celu poprawę sytuacji kobiet oraz ograniczenie przemocy domowej. Jednak należy podkreślić, że budzi ona, a w szczególności jej tłumaczenie opublikowane w dzienniku ustawowym, wątpliwości co do rzeczywistych skutków jej wprowadzania.

    W krajowej dyskusji publicznej często zarzuca się jej niezgodności z konstytucją, niezgodności niektórych zapisów tej konwencji z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Celem zbadania powyższego prezes Rady Ministrów, pan Mateusz Morawiecki 30 lipca 2020 r. skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności z konstytucją przyjętej umowy międzynarodowej. A 30 stycznia 2024 r., czyli kilkanaście dni temu, pan premier Donald Tusk, stojący na czele rządu 13 grudnia, wycofał wniosek z Trybunału Konstytucyjnego. Uniemożliwił tym samym zbadanie zgodności z konstytucją konwencji stambulskiej przez jedyny w Polsce organ mający prerogatywy do orzekania o zgodności z konstytucją.

    Brak możliwości jednoznacznego ocenienia przez konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej tego aktu prowadzi do wielu sporów i dyskusji co do jego zgodności z ustawą zasadniczą. Konwencja stambulska budzi emocje również w innych państwach, o których wspominał tutaj przedstawiciel inicjatywy ustawodawczej, pan marszałek Marek Jurek. Wiemy, że kilka państw, a inne to rozważają, wypowiada tę konwencję, i te, które zdecydowały się ją wprowadzić. Jest ona przedmiotem licznych kontrowersji na arenie międzynarodowej. W wielu państwach, nie tylko w Polsce, zarzuca się jej m.in. ideologiczny charakter poprzez wprowadzenie do systemu prawnego pojęcia płci społecznokulturowej, naruszenie zasady pewności prawa poprzez posługiwanie się niejednoznacznymi pojęciami, podważanie wartości tradycyjnych, naszej tożsamości narodowej, w tym aksjologii prawa, nieprzystosowanie jej zapisów do celów, którym ma służyć, czyli nieskuteczność, nadmierne ryzyko nadużywania procedur azylowych.

    W polskim systemie prawnym, i warto to podkreślić, niezależnie od zapisów konwencji stambulskiej - było to również przed chwilą wspominane - istnieją mechanizmy zapewniające skuteczną walkę o prawa kobiet i umożliwiające przeciwdziałanie przemocy domowej. Dotychczasowe prace parlamentu utrwalały gwarancję ochrony praw obywateli w tym zakresie. Temu celowi służyła m.in. uchwalona z inicjatywy rządu pana premiera Morawieckiego ustawa z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw. Pozwoliła ona dostosować obowiązujące regulacje do zmieniających się uwarunkowań oraz wprowadzić do porządku prawnego szereg kompleksowych rozwiązań dotyczących zwiększania skuteczności przeciwdziałania przemocy domowej oraz niwelowania skali tego zjawiska.

    Warto tu też podkreślić, że Polska jest krajem z najlepszym wskaźnikiem dotyczącym przemocy domowej, proszę państwa, wśród krajów, w których obowiązują zapisy konwencji stambulskiej, np. w krajach skandynawskich ten wskaźnik dotyczący przemocy domowej jest dwukrotnie wyższy aniżeli w Polsce. Tak więc mamy się czym pochwalić.

    (Poseł Klaudia Jachira: Bo się nie boją zgłaszać.)

    Złożenie przedmiotowego obywatelskiego projektu ustawy może być ważnym impulsem do rzeczowego przeanalizowania zapisów konwencji stambulskiej przez parlament i tym samym może pozwolić na jednoznaczne ustalenie, czy opublikowane tłumaczenie konwencji było zgodne z wolą parlamentu, a umowa ta nie jest sprzeczna z postanowieniami ustawy zasadniczej, ewentualnie - prowadzić do podjęcia działań służących poprawie treści konwencji przez wypracowanie nowego projektu umowy międzynarodowej w kształcie niebudzącym tak wielu wątpliwości, co zakłada przedmiotowy projekt ustawy obywatelskiej.

    Wobec powyższego celem przeprowadzenia głębszej analizy i rozważenia wszystkich zarzutów kierowanych względem umowy międzynarodowej, której dotyczy projekt ustawy, zasadne jest skierowanie wskazanego projektu do dalszych prac parlamentarnych, do odpowiedniej komisji. Dziękuję. (Oklaski)