Oświadczenia.
Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Moje dzisiejsze oświadczenie poselskie chciałbym poświęcić kontynuacji przybliżenia postaci śp. dr. Stanisława Krawczyńskiego.
Jego działalność w Sandomierzu była bardzo mocno związana z miejscowym Szpitalem Świętego Ducha. Samodzielnie kierował tym szpitalem. Był jego lekarzem naczelnym w latach 1916-1939, a oficjalnie został mianowany jego dyrektorem w 1928 r. Przeprowadził gruntowny remont starego szpitala oraz jego rozbudowę. Unowocześnił tę placówkę medyczną, m.in. wyposażając ją w specjalistyczną aparaturę oraz tworząc laboratorium.
Działalność medyczną dr Krawczyński udanie łączył z aktywnością najpierw samorządową, a następnie parlamentarną. Był posłem na Sejm II RP w latach 1930-1939. Aktywnie pracował w wielu komisjach sejmowych, m.in. Komisji Opieki Społecznej i Inwalidzkiej oraz Komisji Zdrowia Publicznego. Od chwili uzyskania mandatu poselskiego bezpłatnie pracował w szpitalu. Działał w wielu organizacjach na rzecz ziemi sandomierskiej. Był niezwykle zaangażowany we wszelkie inicjatywy służące jej rozwojowi.
Zmierzch tak pięknej działalności dr. Krawczyńskiego przyniosła II wojna światowa. W czasie pożaru szpitala w wyniku bombardowania w nocy z 10 na 11 września 1939 r. kierował ewakuacją chorych do seminarium duchownego. Po zajęciu Sandomierza przez Niemców został pozbawiony funkcji dyrektora i pracy w szpitalu. Był aresztowany w pierwszej grupie 128 sandomierzan w połowie września 1939 r. (Dzwonek), pędzony pieszo do Zochcina i tam wraz z innymi przetrzymywany przez 3 dni bez jedzenia i picia. Po raz drugi został aresztowany pod koniec marca 1940 r. w Zawichoście, gdy wychodził do chorych. Był brutalnie przesłuchiwany i skazany na rozstrzelanie. Wyrok został wykonany. Cześć jego pamięci! (Oklaski)