Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (druki nr 852 i 856).
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Oczywiście pomoc osobom niepełnosprawnym, a więc również działania w kierunku pozwalającym zatrudniać więcej osób niepełnosprawnych, działania w kierunku pracodawców, jest naszym obowiązkiem, trzeba powiedzieć: naszą powinnością. Myślę, że ta ustawa to pewien krok, może niewielki, w tym dobrym kierunku.
Chciałbym zapytać pana ministra o taką rzecz. Mamy sprawę WTZ-etów, czyli warsztatów terapii zajęciowej, które - jak można powiedzieć - częściowo i czasowo powinny kształcić właśnie osoby niepełnosprawne. Później te osoby powinny w zasadzie przechodzić do pracodawców. Tak się chyba nie dzieje. Czy nie należałoby się zastanowić nad pewnymi zachętami (Dzwonek), żeby właśnie z tych zakładów ci, którzy je kończą czy którzy są w nich przez pewien okres, mogli przechodzić do właściwego przemysłu, do administracji, żeby mogli już wykonywać właściwą pracę? Serdecznie dziękuję.