Poseł Wiesław Różyński

Stenogram

7. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Poseł Radosław Lubczyk:

    Bardzo dziękuję.

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Modernizacja polskich Sił Zbrojnych wymaga odpowiedniego finansowania, ponieważ współczesne zagrożenia geopolityczne oraz postępujący rozwój technologii wojskowej wymusza konieczność unowocześnienia wojska. Finansowanie takiej modernizacji musi być odpowiednio zrównoważone, aby zapewnić nie tylko zakup sprzętu, lecz także utrzymanie, szkolenie i rozwój infrastruktury oraz dać możliwość zaadaptowania się do przyszłych wyzwań. W budżecie państwa wydatki na obronność są istotnym celem, zwłaszcza w kontekście rosnących napięć międzynarodowych i konieczności utrzymania stabilności regionu. Brak zapewnienia odpowiedniego finansowania na rzecz modernizacji polskich Sił Zbrojnych może mieć poważne konsekwencje dla bezpieczeństwa narodowego oraz zdolności obronnych kraju. Dlatego bardzo się cieszymy, że w 2025 r. budżet na obronę zostanie zwiększony do 186,6 mld zł, czyli w przyszłym roku Polska będzie wydawać na zbrojenie 4,7% PKB.

    Szokujące okazały się informacje ministra obrony narodowej dotyczące braku zapewnienia przez poprzedni rząd środków w wysokości 500 mld zł - nie 500 mln zł, tylko 500 mld zł. Wiceprezes Rady Ministrów wskazał, że braki dotyczą infrastruktury potrzebnej dla nowego sprzętu, np. odpowiednich hangarów czy odpowiedniego wyposażenia dla zakupionych samolotów. Chodzi tu także o kwestie związane z utrzymaniem, obsługą sprzętu, offsetem oraz ze szkoleniem załóg i personelu technicznego.

    Dlatego zadaję pytanie, panie ministrze: Kto odpowiada za powstałą lukę finansową modernizacji polskich Sił Zbrojnych i jakie konsekwencje niesie brak odpowiedniego zabezpieczenia finansowego?

7. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Paweł Bejda:

    Pani Marszałek! Panie i Panowie Posłowie! W maju 2016 r. ówczesny minister obrony narodowej Antoni Macierewicz, który krytykował rząd PO-PSL, z tej mównicy zarzucał, że 10-letni plan modernizacji technicznej został przygotowany w nierealny sposób, gdyż - uwaga - nie zaplanowano wystarczającej ilości pieniędzy. Według ministra Macierewicza luka finansowa w zakresie modernizacji technicznej miała wynieść 144 mld zł, ponieważ plan zakładał wydatki na poziomie 91 mld zł, a realne koszty sięgały 235 mld zł. Wówczas minister Macierewicz powiedział nawet, że, cytuję: plan był wprowadzeniem opinii publicznej w błąd. Od początku było wiadomo, że plan jest nierealistyczny, że nigdy nie będzie wykonany, że nie można go w takiej sumie wykonać, ponieważ zaplanowano na jego realizację sumę ponad trzykrotnie mniejszą.

    Dzisiaj, gdy na wydatki obronne zaplanowane przez poprzedni rząd, rząd PiS, brakuje 500 mld zł, również mógłbym powiedzieć, że cały plan modernizacji jest nierealny, niemożliwy do wykonania, że jest to wprowadzanie opinii publicznej w błąd. Wolę jednak powiedzieć, że ten nierealny plan przygotowany przez PiS nasz rząd będzie realizował. Znajdziemy dodatkowe środki na wydatki obronne, co już widać na przykładzie budżetu na 2025 r. Szanowni państwo, w porównaniu do budżetu z 2023 r. ten budżet będzie o 50 mld zł większy. Mając jednak sytuację, gdzie były minister obrony narodowej pozostawia swojemu następcy lukę finansową w zakresie modernizacji armii w wysokości 500 mld zł, trzeba zadać pytanie: Dlaczego tak się stało i kto za to odpowiada? Kiedy Mariusz Błaszczak zastąpił ministra Macierewicza, jeden z pracowników departamentu analiz obronnych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów sporządził dla premiera Morawieckiego raport dotyczący zakupu samolotów F-35, w którym napisał: należy podkreślić, że koszty pozyskania F-35 mogą stanowić zaledwie 20% ogólnych kosztów w perspektywie cyklu życia całego produktu. Oznacza to, że poprzedni rząd PiS doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że nie wystarczy kupić sprzęt wojskowy, ale również trzeba zabezpieczyć środki finansowe na jego wykorzystanie w przyszłości i infrastrukturę techniczną. Niestety tak się nie stało.

    W zakresie zadań ujętych w planach modernizacji technicznej niedofinansowanie szacowane jest na kwotę ok. 450 mld zł. Wyliczenia te objęły również braki w sprzęcie bojowym oraz amunicji, która - podobnie jak sprzęt wojskowy - jest niezbędna dla bezpieczeństwa państwa.

    Z kolei niedofinansowanie obszaru inwestycji budowlanych szacuje się na kwotę ok. 50 mld zł. Łatwo przychodziło ministrowi Błaszczakowi głosić w mediach tworzenie kolejnych dywizji, trudniej - jak widać - było zabezpieczyć na te zadania odpowiednią ilość pieniędzy.

    Pan poseł zadał pytanie, kto odpowiada za powstałą lukę finansową w obszarze modernizacji polskich Sił Zbrojnych. w październiku 2018 r. ówczesny wiceminister obrony narodowej odpowiadający za modernizację techniczną Sił Zbrojnych Sebastian Chwałek został wyznaczony na wiceprezesa Polskiej Grupy Zbrojeniowej. Wówczas minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak napisał na Twitterze następujące słowa: Postanowiłem osobiście nadzorować sprawy związane z modernizacją Wojska Polskiego. Kiedy więc pada pytanie, kto odpowiada za lukę finansową w obszarze modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, to odpowiedź może być tylko jedna: ten, kto wziął sam na siebie bezpośrednią odpowiedzialność za modernizację techniczną Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, czyli pan Mariusz Błaszczak.

    Jakie konsekwencje wobec tego niesie brak odpowiedniego zabezpieczenia finansowego? Jeżeli komuś brakuje pieniędzy na zakupy, to oczywiste jest, że nie kupi tego, co sobie zaplanował. Podobnie jest z procesem modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli zatem poprzedni minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak zaplanował na wydatki obronne około 500 mld zł mniej, niż wynika to z naszych obecnych szacunków, to albo znajdziemy te środki, albo trzeba będzie zrezygnować z niektórych zadań. Na tym etapie, podkreślam, nie planujemy zrezygnować z jakichkolwiek zadań (Dzwonek) i nie planujemy żadnych cięć w wydatkach na obronność, a nawet je zwiększamy, jak mówiłem poprzednio, co pokazywaliśmy na konferencji prasowej. W porównaniu z rokiem 2023 zwiększyliśmy o 50 mld zł budżet, który będzie obowiązywał w 2025 r. Bardzo dziękuję, pani marszałek.

7. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Poseł Radosław Lubczyk:

    Bardzo dziękuję, pani marszałek. Robert to mój brat, ale go tu nie ma.

    Wicemarszałek Dorota Niedziela:

    To trochę trafiłam.

    Poseł Radosław Lubczyk:

    Panie ministrze, bardzo dziękuję za te słowa, że jednak ta luka, mam nadzieję, będzie zapełniona, gdyż dzisiaj bezpieczeństwo Polski jest istotne, bardzo ważne, być może najważniejsze od czasów II wojny światowej, bo wróg u bram. Dzisiaj widzimy, że jednak te zaniedbania mają wpływ na to, co dzieje się w Europie. Widzimy, co się dzieje na Ukrainie. Chciałbym jednak dopytać pana ministra, które z zaniedbań są szczególnie istotne z punktu widzenia obrony terytorialnej państwa i z punktu widzenia tego, co się dzieje za naszą wschodnią granicą, bo widzimy, że plany zakończenia wojny są, ale ich efektów nie ma. (Dzwonek) Które zatem zaniedbania są istotne z punktu widzenia naszego państwa?

7. punkt porządku dziennego:

Pytania w sprawach bieżących.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Paweł Bejda:

    Pani Marszałek! Panie i Panowie Posłowie! Państwo Ministrowie! Po wielu miesiącach analiz tego, co zastaliśmy w Ministerstwie Obrony Narodowej, jedna sprawa od razu zwróciła naszą uwagę. Chodzi o amunicję do sprzętu, który zakontraktowano w olbrzymich ilościach. Przypomnijmy, że w różnych umowach zaplanowano pozyskanie 1366 czołgów, ponad 800 haubic i ponad 770 wyrzutni rakietowych. Każda jednostka tego sprzętu wymaga odpowiedniej ilości amunicji, co w sumie wiąże się z zakupem wielu milionów sztuk różnego rodzaju amunicji czy pocisków rakietowych. Tymczasem nasi poprzednicy nie zabezpieczyli ani odpowiedniej ilości amunicji, ani rakiet, ani środków finansowych na zakup tego sprzętu i amunicji. Podobnie jest z pojazdami bojowymi, których potrzeba jest określana w tysiącach.

    Tymczasem szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego publicznie informował, że kraje wschodniej flanki NATO mają 3 lata na przygotowanie się do konfliktu z Rosją. Dostawy poszczególnych pojazdów miały być realizowane nie dość, że za kilka lat, to jeszcze mają trwać przez dekady.

    Na koniec chciałbym ponownie odnieść się do wystąpienia byłego ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza. W 2016 r. w maju w kwestii luki finansowej w związku z modernizacją techniczną Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej minister Macierewicz z tej oto mównicy zwrócił się do swojego poprzednika z pytaniem: Czy pan o tym nie wiedział, panie ministrze? To samo pytanie chciałbym więc dzisiaj zadać poprzedniemu ministrowi obrony narodowej Mariuszowi Błaszczakowi: Czy pan, panie ministrze Błaszczak, wiedział o tym, że brakuje 500 mld zł na wszystkie wydatki obronne, które pan zaplanował do realizacji? Bo jeżeli pan wiedział, to znaczyło, że pan nie nadawał się na tę funkcję. A jeżeli pan nie wiedział, to tym bardziej nie nadawał się pan na tę funkcję, do tego, żeby być ministrem obrony narodowej Rzeczypospolitej Polskiej. Taka jest konkluzja odnośnie do wszystkich rządów: i ministra Macierewicza, i ministra Błaszczaka. Bardzo serdecznie dziękuję, pani marszałek. (Oklaski)