Poseł Paweł Kowal

Stenogram

11. punkt porządku dziennego:

Wniosek o odwołanie Wicemarszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej pana Krzysztofa Bosaka (druk nr 105).

Poseł Paweł Kowal:

    Pani Marszałek! Panie i Panowie Posłowie! Tamtego grudniowego dnia świat patrzył na polski Sejm, a dokładnie na gaśnicę w ręku jednego z posłów. Nie patrzył na polski Sejm, choć tak byśmy pewnie chcieli, żeby przypomnieć sobie o tym, że najwięcej Polaków w nowoczesnej historii Polski wybrało większość i daje nadzieję na zmianę. Patrzył dlatego, że komuś przyszło do głowy zrobić skandal. Tym kimś był poseł Braun. Czy to był jeszcze jeden szalony czyn jakiegoś mikro-Nerona, który chciał coś podpalić, żeby na niego na całym świecie zwrócili uwagę? A może za tym jest coś więcej? Chodziło o to, żeby jeszcze raz zwrócić uwagę na Polskę w kontekście negatywnym, żeby zagrać antysemityzmem, żeby uderzyć w naszą polską tradycję.

    Nie przypadkiem zapalamy tutaj także świece chanukowe, nie przypadkiem wisi tutaj krzyż, bo my wiemy, skąd jesteśmy. Bo my wiemy, że w naszym kochanym kraju na tej ziemi w czasie Chanuki wielokrotnie świętowali nasi bracia Żydzi i chcemy się odwołać do tej tradycji. I ktoś przychodzi, ten mikro-Neron z gaśnicą, żeby w tym kontekście była postrzegana Polska. Ten wniosek dotyczy tego, że my chcemy takim ludziom powiedzieć: nie.

    My dobrze znamy historię. Wiemy, że trzeba reagować od razu, nie bawić się, nie pomniejszać, nie tłumaczyć, nie dywagować. Trzeba powiedzieć twardo ˝nie˝ takim ludziom. Mówię to także jako polityk centrowy, prawicowy, konserwatywny. Powinniśmy być szczególnie przekonani...

    (Wypowiedź poza mikrofonem)

    Tak, panie i panowie z Konfederacji. Tym się różnimy od rewolucjonistów, że nie chcemy biegać z gaśnicą jak szaleńcy, tylko chcemy powiedzieć: Tak, zgadzamy się na różnorodność, zgadzamy się na pluralizm. Doskonale to rozumiemy, bo wiemy, gdzie jesteśmy i wiemy, skąd tutaj przyszliśmy. (Oklaski)

    Ta dzisiejsza debata jest o tym, panie i panowie. Dokładnie o tym, ona jest o tym. Ona jest o postawie. O tym, jak reagujemy i kiedy reagujemy. Bo to jest nasz obowiązek wobec wszystkich zjawisk w historii, które zaczęły się od jakiegoś jednego gościa, który coś tam sobie niby spalił, jak mówił. Tak, to się zawsze tak zaczyna. I wtedy trzeba zareagować i potępić. Obowiązkiem polityka jest przede wszystkim powiedzieć ˝nie˝, wyciągnąć konsekwencje i dać jasny sygnał, że się na to nie zgadzamy. W tym sensie jest to także debata nad politycznym sumieniem Krzysztofa Bosaka, o tym, czy właściwie zareagował.

    (Głos z sali: Właściwie.)

    W dzisiejszym głosowaniu będziemy to oceniali. Ale istotą tej dyskusji jest postawa, w której ktoś przedstawia się jako patriota, a wali jak w bęben w reputację Polski na świecie. My się na to nie zgadzamy. (Oklaski) Bo spowodowaliście tym czynem i waszą niejednoznaczną reakcją, że Polska doznała uszczerbku, tak jak doznawała ze względu na to, co wyprawiała poprzednia PiS-owska koalicja.

    Chciałbym z tej mównicy powiedzieć - i po to zdecydowałem się wystąpić - że niech każdy z nas ma poglądy takie, jakie chce, ale niech szanuje naszą polską tradycję. I niech nie wystawia Polski na pośmiewisko. Pamiętam doskonale ten moment, gdy zobaczyłem obrazki z posłem Braunem w tym szaleństwie zaprogramowanym, z tą gaśnicą. Pomyślałem, że nie chcę, żeby ktokolwiek gdziekolwiek na kuli ziemskiej myślał, że on to robi w imieniu polskiego parlamentu, w imieniu Polski.

    Powiem panu więcej. Pomyślałem także o wybitnej rodzinie Braunów, począwszy od przewodniczącego Rady Jedności Narodowej Jerzego Brauna. Pomyślałem, że nie mogę się na to zgodzić także ze względu na te tradycje. Bo w przeciwieństwie do pana wiem, o czym mówię i wiem, co nawyprawiał pan Braun. Wiem, jak bardzo ważne jest, żebyśmy w dzisiejszym głosowaniu pokazali, że oczekujemy od nas wszystkich, jak tu siedzimy od prawa do lewa, żeby wobec takich sytuacji reagować tak, jak trzeba, wtedy kiedy trzeba - i bez światłocieni. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

    (Głosy z sali: Brawo!)