Posłanka Marcelina Zawisza

Stenogram

21. punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (druk nr 33).

Poseł Marcelina Zawisza:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Szanowne Panie Pielęgniarki i Położne! Panie Premierze! Wysoka Izbo! Projekt realizuje postulaty uznawania posiadanego przez pielęgniarki wykształcenia, odpowiada na potrzeby sprawiedliwego traktowania przy wyznaczaniu płac pielęgniarek z olbrzymim, wieloletnim doświadczeniem, gwarantuje kierowanie na realizację zapisów ustawy o najniższych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia wystarczających do ich wypłaty środków.

    I teraz: Dlaczego dzisiaj nad nim procedujemy? Procedujemy, ponieważ rząd Mateusza Morawieckiego nie potrafił przygotować ustawy, która nie miałaby dziur. Szczęśliwie odpowiedzialność za dobrą legislację wzięły na siebie pielęgniarki i dowiozły projekt, który naprawia wady pierwotnego projektu. Co więcej, nie tylko go napisały bez tabunu legislatorów, przy pomocy których ministerstwo może przygotowywać swoje projekty, ale zebrały pod nim setki tysięcy podpisów. I za to wam, szanowne panie, jako reprezentanci i reprezentantki tej Izby dziękujemy.

    Jak wadliwa jest to ustawa, widzieliśmy w praktyce. Weźmy spór o uznawanie rozwoju zawodowego i posiadanych kwalifikacji. Mówiła o tym przepięknie posłanka i pielęgniarka Joanna Wicha. O zapisie stanowiącym, że to, czy wykształcenie pielęgniarki zostanie uznane, czy nie, w całości zależy od decyzji dyrektora.

    Już raz to tłumaczyłam. Swoje słowa szczególnie kierowałam do ław Prawa i Sprawiedliwości, bo tam było najmniej zrozumienia problemu. Nie dotarło, spróbuję jeszcze raz. Szczęśliwie to nie od was teraz będzie zależeć, czy ten projekt będzie procedowany. Ta sama pielęgniarka z wyższym wykształceniem i specjalizacją w szpitalu A, może mieć uznane kwalifikacje i zarabiać zgodnie z tym, co wynika z tabeli; w szpitalu B dyrektor uzna, że jej kwalifikacje nie są wymagane, nie będzie ich uznawał i pielęgniarka nagle traci ponad 2 tys. zł z wypłaty. Mówiąc wprost, pozwalacie na arbitralne powiedzenie pracownikom: wasze kwalifikacje nie są potrzebne, wasze dalsze kształcenie nie ma sensu, nie będziecie mieć gwarancji, że wasze kwalifikacje zostaną uznane.

    A mamy przecież w Polsce prawo, które stanowi o tym, że podnoszenie kwalifikacji powinno się wiązać z dostosowaniem płac, mamy ustawę o zawodzie pielęgniarki i położnej, gdzie wręcz wymaga się od pielęgniarek i położnych ustawicznego kształcenia. Ale argumenty do rządu nie trafiały.

    Wspólnie z posłanką Gosek-Popiołek byłyśmy u ministra Brombera, informowałyśmy o problemach. Co więcej, mówiłyśmy o tym wielokrotnie na posiedzeniach komisji, mówili o tym reprezentanci innych klubów. Niestety nie trafiło.

    Minister rozłożył ręce, kazał iść do sądu, więc poszły, nie tylko one - spraw sądowych w Polsce są już tysiące i wygrywają je pielęgniarki, wygrywają je przedstawiciele zawodów medycznych. A jest się o co bić, bo w samym np. Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie mówimy o ponad 2 mln rocznie, które wyjęto z kieszeni pielęgniarek tylko dlatego, że dyrektor tak zadecydował. W tej ustawie jest jeszcze jeden kluczowy zapis. Zła sytuacja szpitali w dużej mierze nie wynika ze złego ich zarządzania tylko ze złej wyceny świadczeń, niskich kontraktów. Wprowadziliście słuszną w swojej idei, ale niepozbawioną wad ustawę o minimalnych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia. To była ustawa, która naprawdę była ważna, trzeba ją było wprowadzić. Świetnie. Szkoda, że nie zapewniliście szpitalom odpowiednich środków na zakładane w ustawie podwyżki. I tutaj również z pomocą przychodzą wam pielęgniarki, które przygotowały w swojej ustawie zapis, który gwarantuje, że te środki muszą się znaleźć. Ten projekt po prostu to naprawia.

    Do nowej większości miałabym jedną prośbę. Procedując ten ważny projekt, uzupełnijmy go o regulacje płac pracowników niemedycznych, tak aby zadbać również o to, aby szpitale miały zagwarantowane środki na dobre i godne zatrudnienie salowych i sanitariuszy, ale także informatyków, elektryków czy wszystkich innych zawodów, bez których po prostu szpitale nie będą w stanie funkcjonować. Naprawmy dziurawy (Dzwonek) projekt rządowy, wykorzystajmy go, żeby wprowadzić potrzebne zmiany.

    Klub Lewicy będzie głosował za projektem obywatelskim wniesionym przez pielęgniarki. Raz jeszcze dziękuję, że stoicie panie na straży dobrej legislacji. (Oklaski)