Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o rencie socjalnej (druk nr 30).
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Drodzy Państwo! Bezpieczne państwo, w którym wszyscy chcemy żyć, to takie, gdzie nikt nie zostaje w tyle. Dlatego cieszę się bardzo, ale przede wszystkim odczuwam ulgę, że dzisiaj procedujemy nad projektem obywatelskim, który wyrównuje szanse dla wszystkich tych, którzy wcześniej w systemie opieki byli niewidoczni, ale byli widoczni na posadzkach sejmowych, upominali się o lepsze życie. Tego lepszego życia nieustannie i aktywnie im odmawiano. Proszę sobie wyobrazić życie za 1200 zł miesięcznie w państwie, w którym zaniedbano usługi publiczne, w państwie, w którym zaniedbano ochronę zdrowia, budowę mieszkań wspomaganych, w końcu kwestie asystencji i opieki. Dzisiaj na tej sali mówimy w końcu: koniec upokorzeń. Osoby z niepełnosprawnością mówią: chcemy żyć, nie tylko przeżyć. A naszym obowiązkiem jest ich wspierać, ja na pewno będę to robiła.
Bardzo wam wszystkim serdecznie dziękuję za ten projekt, który na pewno poprę. Dziękuję. (Oklaski)