Premier Donald Tusk

Stenogram

2. punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o rencie socjalnej (druk nr 30).

Prezes Rady Ministrów Donald Tusk:

    Panie Marszałku! Warto angażować się w życie publiczne, żeby doczekać momentu takiego jak ten dzisiaj, kiedy widzę na twarzach, na których rzadko gości uśmiech, taki autentyczny uśmiech szczęścia, bo ci, którzy są najsłabsi, ci, którzy są poszkodowani, ci, którzy tak często byli pogardzani przez władzę, mają dzisiaj ten swój czas, ten swój dzień. (Oklaski) Rodzice i opiekunowie osób z tymi najcięższymi niepełnosprawnościami to nie jest najsłabsza grupa społeczna, to jest najsilniejsza grupa społeczna. (Oklaski) Nikomu nie musicie dziękować. Byliście właściwie na każdym moim spotkaniu przez ostatnie 2 lata, chociaż dla was przejechanie czasami nawet kilkuset kilometrów, żeby powiedzieć to, o co wam chodzi, to wysiłek nieporównanie większy niż dla niby-silniejszych. Zawsze to powtarzałem i dzisiaj chcę to powtórzyć - to wy jesteście najsilniejsi.

    Chcę powiedzieć, że ten dzień w ogóle jest dla mnie jakoś szczególnie symboliczny. Nie chciałem na to zwracać uwagi, ale tak nieszczęśliwie się składa, że siedzę bardzo blisko pana prezesa Kaczyńskiego, w linii prostej pewnie 1,5 m. Czasami słyszę, co mówi. Kiedy przemawiał pan minister Kołodziejczak i zwrócił się do pana prezesa Kaczyńskiego per ˝panie Kaczyński˝...

    (Głos z sali: Nie o tym jest ta ustawa. O czym jest ta ustawa?)

    ...pan prezes Kaczyński odpowiedział mu: ty gówniarzu.

    (Głos z sali: Tak jest, tak było.)

    (Głos z sali: A nie jest? Jest.)

    Mówię o tym dlatego, bo pół godziny później, kiedy wyszła na tę mównicę przedstawicielka tysięcy rodzin...

    (Głos z sali: Jaki to ma związek z niepełnosprawnymi, panie premierze?)

    ...które zbierały z takim trudem podpisy pod ustawą, która ma pomóc, ulżyć tym najbardziej poszkodowanym, to nawet nie znalazł minuty, żeby wysłuchać, na czym polega los ludzi tak ciężko poszkodowanych przez okoliczności, ludzi najbardziej szlachetnych, bo walczących w imieniu najsłabszych. Natomiast macie zawsze czas, żeby przestępców skazanych prawomocnym wyrokiem wynosić na jakieś wyżyny. (Oklaski)

    Poszliśmy do wyborów. I powiem wam: tylko dlatego warto iść do wyborów i warto iść po władzę...

    (Poseł Urszula Rusecka: O niepełnosprawnych proszę powiedzieć.)

    ...żeby ci ludzie, rodzice i opiekunowie...

    (Głos z sali: Parę słów, co pan zrobił dla niepełnosprawnych.)

    ...niepełnosprawnych dożyli tego momentu, w którym będą widzieli, że władza jest po to, żeby o nich zadbać. (Oklaski) I nikt, dla kogo oponent polityczny to jest gówniarz, a niepełnosprawni i rodzice niepełnosprawnych są niewarci nawet minuty uwagi, nie ma prawa ubiegać się o władzę.

    (Poseł Urszula Rusecka: O niepełnosprawnych proszę powiedzieć.)

    Tego dnia widać najwyraźniej jak tylko możliwe, że nie zasłużyliście nawet na jeden dzień władzy, że zrujnowaliście ten kraj (Oklaski), właśnie dlatego że tak traktujecie niepełnosprawnych i ich opiekunów, że tak traktujecie oponentów, że tak traktujecie przestępców, co zobaczyła cała Polska w ostatnich kilku dniach.

    (Poseł Marlena Magdalena Maląg: Poczekaj, poczekaj.)

    Dzięki wam, drodzy opiekunowie, drodzy rodzice niepełnosprawnych, Polska jest trochę lepsza. (Oklaski)

    (Głos z sali: Bez prezesa ani rusz.)

    Dzięki wam to, co dzieje się w Polsce, jest piękniejsze. Jeszcze raz bardzo, bardzo wam dziękuję i obiecuję, tak jak staliśmy przy was wtedy, kiedy władza do was odwracała się plecami...

    (Głos z sali: Aborcja dla niepełnosprawnych, aborcja.)

    ...tak jak dzisiaj pan Kaczyński odwrócił się do was plecami, tak będziemy pilnie i ciężko pracować nad tym, żeby ta ustawa, na którą czekaliście...

    (Głos z sali: Panie premierze, kiedy wejdzie ta ustawa?)

    ...jak najszybciej stała się faktem. Jeszcze raz najniższe ukłony. Dzięki wam. (Oklaski)