Pierwsze czytanie przedstawionego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projektu ustawy o asystencji osobistej osób z niepełnosprawnościami (druk nr 316).
Panie Marszałku! Pani Minister! Ustawa potrzebna, oczekiwana, poparta wszystkimi deklaracjami wszystkich tu obecnych na sali klubów, poprzedzona pilotażem programu rządowego od wielu lat. Tak naprawdę brakuje tylko jednego elementu, żeby była wdrażana. Może ona oczywiście mieć, objąć rozszerzoną grupę i możemy o tym rozmawiać w komisji. Brakuje jednego elementu: konsultacji i pieniędzy zagwarantowanych w budżecie.
Pani Minister! Ile razy od marca spotkała się pani z ministrem finansów czy z panią minister rodziny, pracy i polityki społecznej, żeby przedyskutować zapisanie potrzebnych pieniędzy w tym budżecie? Chodzi również o rozszerzone postulaty, które zgłasza tutaj koalicja rządząca, dotyczące tego, żeby objąć większą grupę, również dzieci i młodzieży, tym projektem. To jest kluczowe. Myślę, że na pewno byłaby zgoda prezydenta na wprowadzenie większej grupy osób, gdyby była gwarancja środków finansowych. Od marca prawdopodobnie ten projekt nie doczekał się tego, ponieważ nie ma zapisanej w budżecie kwoty, która potrzebna jest na tę asystenturę. Co państwa blokuje? (Dzwonek) Tylko to jest właściwie potrzebne. (Oklaski)
(Głos z sali: Brawo!)